ضوابط طراحی دال روسازه های فولادی

.

.

طرح دال سیستم تیر ورق I  شکل به دوبخش دال میانی و بخش کنسول تقسیم بندی می گردد در این فیلم آموزشی به برخی از جزییات آیین نامه ای در طرح دال میانی پرداخته شده است

.

در این سیستم روسازه باتوجه به نقش شاهتیرهای فولادی که بعنوان تکیه گاه عمل می کنند(برخلاف سیستم های دال توپر و مجوف آرماتورهای اصلی در جهت طولی هستند)آرماتورهای اصلی عمود برجهت ترافیک پل قرار دارند

یکی ازنکات مهم در طرح دال این سیستم طول دهانه محاسباتی بوده که مقدارآن  براساس فاصله لبه بالهای فوقانی دوشاهتیر مجاور   به انضمام ¼ عرض بال فوقانی از هر طرف در نظر گرفته می شود

براساس مطالعات صورت گرفته  به دلیل عملکرد قوسی arching action دال میانی دراین  سیستم روسازه  بارها مستقیما به شاهتیرها انتقال می یابد بنابراین این دالها کمتر دچار خمش شده (کشش ،فشار )لذا روابط ساده شده آیین نامه    AASHTO STDتقریب مناسبی از لنگر ایجاد شده تحت بار زنده نسبت به روشهای دقیق می باشد.

مطابق آیین نامه آشتو استاندارد در صورتیکه آرماتورهای اصلی عمود بر محور ترافیک باشند میزان لنگر بار زنده تحت بار سنگین چرخ کامیون برای دهانه ساده  از رابطه زیر تعیین می گردد.

ضخامت حداقل  دالهای میانی 18 سانتی متر در نظر گرفته شده وبه طور معمول این ضخامت حدود 20 سانتی متر بوده وباتوجه به افزایش فواصل بین شاهتیر های فولادی این ضخامت افزایش پیدا خواهد کرد.

در شاهتیرهای سراسری در نواحی لنگر منفی  مطابق آیین نامه AASHTO  حداقل 1 درصد سطح مقطع دال، آرماتور طولی با توزیع 2/3 در لایه فوقانی و 1/3  در لایه تحتانی میبایست در نظر گرفته شود

کلیدها: